H BALABALA BAMBALUNA, ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ, ΠΑΙΖΕΙ ΦΛΟΓΕΡΑ!

H BALABALA BAMBALUNA, ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ, ΠΑΙΖΕΙ ΦΛΟΓΕΡΑ!
ΣΚΟΥΦΑΚΙ ΠΛΕΚΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΕΝΝΗ, ΓΑΝΤΙΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑΚΙΑ ΕΞΩ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΖΕΣΤΟ ΑΧΝΙΣΤΟ ΚΑΦΕ! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!

Κυριακή 5 Αυγούστου 2007

ΤΟ ΜΠΙΛΙΕΤΑΚΙ ΤΟ ΚΟΥΤΣΙΚΟΝ ΤΗΣ BALABALA BAMBALUNA!

"DAD?" by ALEXANDRE DUBOSC

"MUMMY?" by ALEXANDRE DUBOSC

KYΡΙΑΚΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007, ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΟΝΤΕΥΕΙ 5 ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ.
-------------------------------------------------------------------

γυρω στις 12 παρα κατι, χτυπαει το κινητο μου. η μαμμι ετοιμη με το πρωινο μου, να ανοιξω να το παρω. "ναι, αγαπη μου, της λεω...ερχομαι, ερχομαι." μεσα απο τον υπνο μου και η πρωτη μου κουβεντα, παντα μα παντα ειναι γλυκια και αγαπητικη. σε αντιθεση με τις του αδερφου, που εισαι δεν εισαι στο τρομο μπας και ριξει το μπινελικι του, πραγμα που δεν εκτιμω καθολου μα καθολου δεοντως.
ξεκλειδωνω τη πορτα, στο χερι μου τα προσφερει και ειναι και πολλα. ελληνικος διπλος, ψωμι ολικης με τυρακι λειωμενο στο φουρνο, και φρουτο αβοκαντο, καθαρισμενο και κομμμενο στο πιατακι με το πηρουνακι. ευλογια.

γρηγορα, γρηγορα τσιγαρακι. κοιταζω τα πουλακια μου που τα 'χω σε 3 κλουβακια, στο μπαλκονι, εκει που πεφτουν τα ρολλα, βαζω το κεφαλι μου εκει που βαζω συνηθως τα ποδια μου, και τα χαζευω. ειναι ολα καλα? "τι κανετε χαζοπουλακια μου?" αρχιζουν κατιτις παραπανω να κελαηδουν. γεμιζω τις τρεις μπανιεριτσες τους, με φρεσκο, δροσερο νερακι απο τη βρυση, την αφηνω πρωτα να τρεξει πολυ για να 'ναι το νερακι λιγο κρυο, και ανοιγω τις πορτουλες τους, τις βαζω μεσα.

και μετα καθομαι και με καφεδακι και τσιγαρακι, ξεκινω να τα χαζευω να κανουν μπανιο. τα δυο κιτρινα καναρινια ειναι μεγαλοσωμα, σχετικα με τα κυβικα τους, ολο και πλησιαζουν το μπανακι, πρωτα βουτουν το κεφαλι, μετα βαζουν μεσα και τα δυο τους σπιρτακια-ποδαρακια και μετα σαν να καθονται ολοκληρα πια, μεσα στη μπανιερα και θυμιζουν κιτρινα παπακια και κοτοπουλακια, πα πα πα!
τα δυο εξωτικα μου, το φοβερο ζευγαρακι το απολυτα αγαπημενο, θα εξηγησω αλλην ωρα, ειναι πιο κουτσικα και λιγο πιο μεγαλη τους φαινεται η μπανιερα! και δεν μπαινουν ολα μεσα, μονο το κεφαλακι βουτουν, "μα τι χαζα που ειστε! τους λεω, μπειτε μεσα! ειναι δροσερο νερακι! θα σας αρεσει!" μπα, δεν με ακουν. τουλαχιστον οχι ακομη.
ο γεροντας παισιος συνομιλουσε με τα ζωντανα, και ειδικα με τα πουλακια! ειχαν ενδοσυνεννοησεις ιδιαιτερες. και μπορει και γω να τα καταφερω μια μερα και να συνεννοουμαι πραγματικα με τα πουλακια. γιατι οχι?

τηλεφωνο. απο διπλα παλι. ετοιμαζονται για βολτιτσα στο πεζοδρομο, ακομη δεν θα πω ποιον, καποια στιγμη αργοτερα, υποθετω πως θα πω. μαμμι και ιουλια βγαζουν την καιτουλα, 2,5 μηνων μονο, βολτιτσα στο πεζοδρομο. "ααααααα, εγω θελω δυο ωρες να ξυπνησω." ετσι λεω πρωτα. η μαμμι λαμπει, οπως δεν εχει λαμψει εδω και χρονια τωρα. το καροτσακι του μωρου ειναι στο γραφειο του πατερα, διπλα η πολυθρονα του πατερα, στην οποια καθοταν καθως ξημερωματα περιμενε το υπηρεσιακο της εφημεριδας να τον παρει. να παρει! αν πιω κοκα κολα zero, θα γινουν ολα οπως θα επρεπε να ειναι και θα 'ρθει και ο μπαμπας να ξανακαθησει? να καθονται και οι δυο τους μαζι? οχι. ο μπαμπακας εχει φυγει.

εγω δεν κρατιεμαι ομως. δεν θα χασω την πρωτη ever επισκεψη της καιτουλας στον πεζοδρομο! γρηγορα, αλλαζω και νερακι για να πιουν στα πουλακια και τους ανοιγω το τριτο προγραμμα. παιζει βαγκνερ, μια παραγγελια που του 'χαν ζητησει λεει η εκφωνητρια, ειναι καλη για τα πουλακια? σκεφτομαι. καποιος σχολιαστης στο τριτο, καιρο πριν, ειχε πει οτι οταν εισαι νεος και ουχι ακομη συγκροτημενος ως προσωπικοτητα να μην ακους βαγκνερ, χμ. it's not good for the brain, psychology or something? θα τον ακουσω μετα προσοχης και θα σας πω.

γρηγορα, τα μαλλακια πισω, ωραιος κοτσος, λιγα προσωπα μπορουν να κυκλοφορησουν με τα μαλλια εντελως τραβηγμενα πισω και πανω σαν μπαλαρινιτσα, να ενα προβλημα που δεν εχω, ευχαριστω θεε! παντελονι και μπλουζα εφαρμοστη, αρωμα "black orchid" του tom ford, τηλεφωνο στο κινητο τη μαμμι, "ερχομαι και γω, που θα καθησετε?" σαν χαρουμενο παιδακι γρηγορα, γρηγορα να τις προλαβω! γρηγορα, γρηγορα να μου σερβιρουν και τον δευτερο ελληνικο!

γρηγορα, γρηγορα να περασω απο την κυρια κατερινα, το ψιλικατζιδικο, για τα κυριακατικα! γρηγορα, γρηγορα "το βιβλιο του βηματος, το 'χετε?" οχι, εχει τελειωσει, να παρει, κι ειναι καλο, του Ν.Τ.ΛΩΡΕΝΣ "γιοι και εραστες" και εκδοσεις καστανιωτη, παρακαλω.
γρηγορα, γρηγορα, "εχετε τουλαχιστον τον ελευθερο τυπο με το βιβλιο?" εχει τη "καθοδο των μυριων" του curtis ford, εκδοσεις λιβανη. ναι, αυτο υπαρχει, ωραια!

περνω απο την πλατεια, και κατεβαινω το πεζοδρομο. γρηγορα, γρηγορα να τις προλαβω.
σταματω σε ενα απο τα κεντρικα περιπτερα, ναι, το εχουν το βιβλιο του βηματος. ωραια. ησυχασα.

γρηγορα ομως, γρηγορα να τις συναντησω. πριν το μωρο αρχισει να κλαιει και αναγκαστουν να επιστρεψουν σπιτι. τις βρισκω! σε ενα απο τα αγαπημενα καφε του πεζοδρομου, του ηλια, για το οποιο ειχα γραψει στο πρωτο μου, παρθενικο μου post.
εκαναν περα τις καρεκλες να περασει το καροτσακι. η καιτουλα χαρουμενη κουναει ποδαρακια και χερακια και κοιταζει με μια διψα! ειναι ο κοσμος ολος, κυριολεκτικα ολος! που μπροστα στα ματακια της ξεδιπλωνεται, τα μεγαλα και λαγνα! με εκεινο το παρα πολυ ιδιαιτερο βλεμμα που εχει, και το εννοω και δεν υπερβαλλω, να σε κοιταζει με τα ματακια της τα βαθια καστανα, μεγαλα, ακουνητα και ξεκαθαρα, κρυσταλινα, σταθερα μεσα στα δικα σου ματια, χωρις να τα ανοιγοκλεινει ουτε μια φορα, σαν να επικοινωνει με τη ψυχη σου, σαν ολα να τα βλεπει, αν εισαι ενταξει ανθρωπος η' οχι, και ξαφνικα να ενα χαμογελο με σκερτσο απιστευτο. ειναι κουτσικη, να! τσοδουλα 2,5 μηνων! φρατζολακι, λουκουμακι!

γρηγορα, να παραγγειλω καφε. γρηγορα να τις τραβηξω φωτογραφια τωρα που καθονται και οι τρεις τους χαλαρες.

επιτελους, καθησα. εχω και την ελευθεροτυπια απο χθες. με τα δυο βιβλιαρακια. ποιους εχει τουτη τη φορα? διηγηματα νεοτερων και παλαιοτερων ελληνων συγγραφεων. με ενα τοσο δα βιογραφικο στο τελος, και μια μεγαλη τους φωτογραφια ολο το πισω εξωφυλλο. μ' αρεσει.
συμπυκνωμενη, και πληρης η γευση, κυριως απο τους νεωτερους, που ολο και κατι εχω διαβασει γι' αυτους και ολο τους ξεχνω.
επιτελους, χαρις στις εφημεριδες μπηκαν τα βιβλια στα σπιτια, με ενα τεμπο αγνωστο μεχρι προτινος. γιατι να! το βιβλιο ειναι τωρα μεσα στα χερια τους, στο ψιλικατζιδικο και στο περιπτερο μπροστα τους. και αξιοπρεπεστατες πλακα πλακα οι εκδοσεις και εξαιρετικες οι τιμες. 5 ευρω ολοκληρο "γομαρι" (συγχωρεστε με για τη λεξη μα ειναι ακριβης) του λωρενς. και 3 ευρω ο πρωτος τομος για τη καθοδο. μαζι και γιοματες και πολυσελιδες εφημεριδες!
οχι δεν θα κατεβαινα στη σολωνος για να αγορασω ουτε το ενα, ουτε το αλλο βιβλιο, τωρα!

τωρα ομως που τα 'χω μπρος μου τα παιρνω και τα αγγιζω, το χαρτι τους παντα μου γεννα ενα ασιθημα ασφαλειας, ξεφυλλιζω και διαβαζω. και χαιρομαι και αρχιζω και να ηρεμω και το "γρηγορα, γρηγορα" να μην εχει πια τοσο νοημα.
βουλιαζω στο καναπε, εφημεριδες, βιβλια, κουκλιτσα μωρου, καφεδες και χυμος, ολα απλωμενα.
η μαμα παραληρει απο τη χαρα της. λαμπει και ειναι περηφανη. ειναι "η μικρη της οασις!" νιωθει και σκεφτεται και λεει. σιγα, μανουλιτσα, μη με κανεις να ζηλεψω. δεν ειμαι και 'γω για σενα μιαν οαση? ελα ρε, μανουλιτσα πες μου και μενα οτι ειμαι...χιχι

γρηγορα, γρηγορα, να ξεσκισω το πλαστικο, να πιασω τα βιβλιαρακια της σαββατιατικης ελευθεροτυπιας, δημητρης καλοκυρης, οχι δεν τον εχω συνειδητοποιησει ακομη, και αλεξης σταματης, ναι, εχω διαβασει και κατι αλλο του, μικρο. καιρος να τον εμπεδωσω. μου αρεσε ενα απο τα βιβλιαρακια του προπερασμενου σαββατου, και το εγραψα στο live sync, ο αρης μαραγκοπουλος με το "true love, στοιχεια απο ενα εγκλημα". μου αρεσε σαν εναν blogger να ανακαλυπτα και που θα μου αρεσε πολυ, και που αμεσως θα τον περνουσα στα αγαπημενα μου και στο blogroll μου για link. για τον αγγελο της αγαπης ελεγε, χαχα, καλο!

φευγουν. ιουλια και μαμμι. η μαμμι εχει να τελειωσει το μαγειρεμενο σπεσιαλ φαγητο "κοτοπουλο με πατατες στο φουρνο και σαλατα", ολα δε βιολογικα, οσο ειναι δυνατον, για να κανει το τραπεζι στην ιουλια και στον αδερφο.
χθες, σαββατο, ετρεξε στην αγορα της αθηνας, και πηρε φρεσκο ψαρι,"ωραιοτατο" επαναλαμβαναν οι δυο νεοι γονεις, μιαμ, μιαμ. εγω δεν ειχα ορεξη.

γιατι ο αδερφος και η ιουλια μενουν μακριαααααα στο μαρουσι, και εγω ακομη δεν μπορω να φτασω μεχρι εκει, λογω της αγοραφοβιας μου. ερχονται αυτοι λοιπον, καθε δυο εβδομαδες. κοιμουνται λιγο παραπανω. καποιος τους φυλαει το μωρο λιγο παραπανω, τρωνε καλυτερα λιγο παραπανω, και το μωρο ηρθε στο σπιτι του παππου και της γιαγιας, ιστορικο σπιτι της τρελοοικογενειας μας, καθ' ολα suι generis, να το ευλογησει σαν μικρο αγγελακι που ειναι.

εγω ολο παω και του ριχνω ματιες οταν κοιμαται, τα δαχτυλακια των ποδιων του σαν μαργαριταρακια, και εχει πλακα που τα τεντωνει με δυναμη. της αγορασα κατι παπουτσακια, τοσα δα καλοκαιρινα, γαλαζια με πεταλουδιτσες επανω και τις φτερνουλες της εξω. με το χερακι της κραταει γερα το σεντονι. ειναι το μονο που κραταει γερα! μαζι με τα μαλλια της! ναι παρακαλω, τα μαλλια της γιατι ειναι τουτα πλουσια και ιδρωνει και σαν να την ενοχλουν, "και το αυτι της!!!" προσθεσε με απορια η ιουλια. της παιζω το κουκλακι-κουδουνιστρα, κανει μια προσπαθεια και πιανει το αυτι του κουκλακιδιου. γιχαα!! με τετοιους γονεις, και με τετοια θεια και με τετοια γιαγια, για να μην μιλησουμε και για το αλλο μισο σοι, εκεινο της ιουλιας, ε πια, με τετοιες φατσουλες αφασια, το μωρο ειναι προγραμματισμενο να γινει αστερι! εγω θα αναλαβω τα των περιηγησεων στα μουσεια και συναφη, εχω κλεισει συμφωνια. ο μπαμπας της τις ταινιες με τα ζομπις, χαχα, και η μαμα της τους γιατρους, το μαμ, και ολα τα πεζα και τετριμμενα χαχα. γελαμε ολοι.

φευγουν. βυθιζομαι στον καναπε. ο ηλιας ολο και κατι με ρωταει και γω τ' απαντω. μου λεει συχνα πως του αρεσω γιατι ολο χαμογελω. ναι, δεν το κανουν ολοι αυτο, ε? ναι, ετσι χαμογελω και ας πεφτω χαμω. ενιοτε ομως οταν ειμαι στενοχωρημενη το προσωπο μου ολα τα φανερωνει! και τοτε τα ματια μου, τα ματια μου να κρυψω, τα ματια μου.

μονη λοιπον τωρα με διπλο ελληνικο και εφημεριδες και πρασιναδα ολογυρα. ευλογια.

balabala bambaluna

5 σχόλια:

kelly alamanou είπε...

Πόσο όμορφο ένας άνθρωπος που λέει "Ευλογία"
Για στιγμές της καθημερινότητας του. Πόσο όμορφο!
Να΄σαι καλά κορίτσι μου.............

Lorelei Am Rhein είπε...

Αχ! Πόσο όμορφα τα περιγράφεις και πόσο τρυφερά!
Καλημέρες γλυκιές...

Ανώνυμος είπε...

Ένα από τα πιο όμορφα μπλογκ που
έχω δει ποτέ!!!
ΜΠΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΒΟ.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και
ανταποδίδω.Θα εξερευνήσω τις εγγραφές σου συν τω χρόνω.
Προς το παρόν πολλές γλυκές ευχές
για μια όμορφη μέρα.

ΦΙΛΙΑ
ΕΛΕΝΑ

ΗarryTsopanos είπε...

Πολλα αλφα με ηρεμησε αυτη η ιστορια σου.
Αχ ειχα δυο καναρινια και εγω αλλα οταν εφυγε το ενα στον ουρανο εφυγε και το αλλο μαζι του.
Αν ποτε τα ζευγαρωσεις και κανουν πουλακια θα ζησεις μια απιστευτη εμπειρια

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που όλα αυτά τα νοιώθεις ευλογία! Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής, τα απλά καθημερινά πράγματα συνθέτουν την ευτυχία.
Φιλιά από μένα στο γλυκούλι μωράκι σας!