ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΥΦΡΑΙΜ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ!

ΜΩΡΟΥΔΕΛΙ.


ΜΩΡΟΥΔΕΛΙ.


ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΑ.


Η FRIDA KAHLO ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟ! "A LETTER TO DIEGO" BY TASCHA.


O ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΩΝ, ΑΠΟ ΤΗ ΤΑΙΝΙΑ "BLADERUNNER".


BABY BIRDS.


BABY BIRDS.


BABY BIRDS.


"MR. BLUE BIRD" BY TASCHA.


MAMA BIRD & BABY BIRDS.


BABY BIRDS.


"MR. BIRD" BY TASCHA.


BABY BIRDS.


BABY BIRDS.


Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΦΡΑΙΜ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ...


...ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ.


"PLEASE, PRAY FOR..." EIΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ, ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ, ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ, ΠΟΥ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΖΩΟΥΛΑ ΤΟΥΣ!!!

30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2008, ΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ. (Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΝΟΙΧΤΗ)
-----------------------------------------------------------------------------------------

Λοιπόν, άγιε μου Ευφραίμ. Σε παρακαλώ, αν δεν είναι γραπτό τους βαρύ να πεθάνουν μα η τύχη τους μπορεί να αλλάξει, βοήθησε τα δύο κουτσικάκια-πουλάκια, των 10 και 8 ημερών σήμερα, ξημέρωμα Πέμπτης, ίσως και ένα τρίτο που ίσως παραμένει κρυμμένο σε ένα κλειστό αυγουλάκι, σα βοτσαλάκι γαλαζωπό, εκεί, σιμά τους, που δε λέει ακόμη να σπάσει, βοήθησε να μείνουν ζωντανά.

Τα πουλάκια, σαν λουκουμάκια-μπουκίτσες Συριανά που τους έχει φύγει η ζάχαρη, ροζ-διάφανα με άσπρες σκόρπιες, ο Θεός να τις κάνει, τουφίτσες, ασουλούπωτα και ασχημούλικα και απολύτως εύθραυστα, νόμιζα πως το να γεννηθούν θα ήταν κάτι πολύ απλό, πολύ εύκολο και κάτι μόνο γλυκό. Αλλά όπως έχει φανεί έως τώρα, δεν είναι καθόλου εύκολο τα νεογέννητα να κρατηθούν ζωντανά. Στον ενάμιση χρόνο που πέρασε, έχασα ήδη μία καναρίνα-μανουλίτσα και παρακολούθησα έκπληκτη 5 νεογέννητα να σβήνουν στη παλάμη μου. Πρέπει και αυτή τη φορά να συμβούν τα ίδια? Είναι τόσο απαραίτητο? Δεν μπορεί αυτή τη φορά τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά? Χαρωπά? Εστω για μία φορά? Αυτή τη φορά? Σαν ένα μήνυμα, και για μένα, καλό? Ωραίο θα ήταν να λάβω ένα μήνυμα καλό. Ειδικά από εσένα, για εμένα. Πολύ ωραίο. Ας είναι, τούτη τη φορά, μία μικρούλα άνοιξη και γιορτή και όχι μίαν ακόμη μαχαιρίτσα στη καρδιά μου, και στη χαρά μου.

Πριν λίγο καιρό, ένα μεσημέρι, μόλις καμάρωνα τα πουλάκια μου, που τα έχω πολλά. Ολα ξαφνικά μου φάνηκαν όμορφα και γερά και με ωραίο τρίχωμα, μα το 'νιωσα πως, τώρα που τα καμάρωνα, κάτι θα μπορούσε να πάει στραβά. Και όντως πήγε. Και μου πέθανε το ζεμπράκι μου, το αγαπημένο κούτσικο, που όταν το αγόρασα ήταν κουτσουρεμένα τα φτεράκια του και δεν μπορούσε να πετάξει και το βάφτισα Πάγκαλο γιατί είχε ένα προγούλι χοντρό σαν του Πάγκαλου. Και γελούσαμε. Χωρίς καμίαν ένδειξη, έτσι ξαφνικά, "....όπως θα μπαίνει η άνοιξη..."(τραγουδάκι της Πρωτοψάλτη), το είδα που ήταν σαν ξαπλωμένο στο κλουβάκι, μακριά από τα άλλα, και τούτο δεν μου άρεσε. Πωπώ! Το πήρα στα χέρια μου, και ήταν στα χέρια μου που πετάρισαν αυτά τα φτεράκια που είχαν φτιάξει, και μπορούσε επιτέλους! μετά από καιρό πολύ να πετάξει, και σε ένα σπασμό που, για δεύτερα των δευτέρων, μου έδωσε την ελπίδα ότι αποτινάσσει από πάνω του ό,τι... κακό παραμόνευε να κολλήσει πάνω του σα βδέλλα, μου ξεψύχησε. Ξαφνικά και ώρα βραδινή. Αλλοίμονο. Ενας μικρούλης μου φίλος πολυαγαπημένος ήταν. Τόσος, τόσος δα μόνο! Γαμώτο. Και να 'σου και ερήμην μου! να 'χω κάνει, να παίρνει σάρκα και οστά, κυριολεκτικά, ένα νεκροταφείο πουλακιδίων, εδώ κάτω γωνία Κ. και Σ., σε παρτέρι ενός ήσυχου πεζόδρομου. "...Ι don't want to be buried in a pet cemetery..." (τραγουδάκι από τους Ramones). Xμ, κι όμως, ίσως δεν είναι και τόσο κακή ιδέα να σε θάψουν σε ένα pet cemetery, τώρα που το σκέφτομαι. Παρέα με όλα τα αθώα πλασματάκια. Αλλά γιατί πρέπει σχεδόν να αναγκάζομαι να σκέφτομαι τέτοια? Αναρωτιέμαι.

Μπορώ να καμαρώσω τα πουλάκια μου με την ησυχία μου, και τίποτε κακό να μη τους συμβεί? Παρατηρώ πως μου κάνει καλό, μου δίνει μίαν ωραίαν ώθηση που βλέπω αυτά τα νεογέννητα να μεγαλώνουν μέρα με την ημέρα. Τώρα που τα δυό τους είναι λίγο δυναμωμένα και η μάνα τους έμαθε, κυριολεκτικά επί πτωμάτων! πώς να τα ταίζει, γιατί και αυτή μικρούλα είναι, δεν είναι ώρα για μίαν αλλαγή? Την ησυχία μου ζητώ. Λίγο, μόνο λίγο. Να, όσο πατάει η γάτα. Μόνο τόσο.
Αυτή τη φορά, ας είναι χαρμόσυνα τα νέα κι ας μείνουν ζωντανά. Δωσ' μου ένα καλό σημάδι. Ενα καλό σημάδι... "...πες το κι ας πέσει χάμω, πες το κι ας πέσει χαααάμω..." (που λέει και το τραγουδακι).
--------------------------------
16 Ιανουαρίου 2009. ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΝΕΑ: Τα πουλάκια επέζησαν!!! Τα μοναδικά έως τώρα! Γιούπι!
----------------------------------------------------------------------------------------------------