ΩΔΗ ΣΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΑΝΟΥΛΙΔΙΟΝ! { Νο. 1}
Η BALABALA BAMBALUNA KAI H ΜΑΝΟΥΛΙΤΣΑ ΤΗΣ! ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ!
ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΒΕΒΑΙΑ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, 3 ΚΑΙ ΜΙΣΗ, ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ, 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟVER! OVER! Τελείωσε η σειρά του Αντέννα "Ερωτας" που παιζόταν καθημερινά, 7 με 8 απογευματινήν, για δύο ολόκληρα χρόνια. Το μανουλίδιον παρακολουθούσε ανελλιπώς και αρειμανίως. Ηταν η μόνη ώρα του εικοσιτετραώρου που λειτουργούσε φυσιολογικά, η μαμά, όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Δηλαδή, ήταν η μόνη ώρα την ημέρας που θα την άκουγες να λέει "Δεν μπορώ τώρα! Γαμώτο! Εχω δουλειά!"
OVER! OVER! Eκτακτη συνεδρίαση των παιδιών της Αικατερίνης Βήτα με θέμα "Τι θα κάνουμε τώρα που τελείωσε ο "Ερωτας" της?" Μα η μάμμι, μας προλαβαίνει και δίνει την δική της κουλ απάντηση: "Επιτέλους θα βλέπω τις ειδήσεις του Αλτερ από την αρχή!!!"
Πάλι καλά. Γενικώς, η μαμά πάει καλά. Αφήνεται αρκετή ώρα στη Νετ για να ξέρει και να με πληροφορήσει, με δημοσιογραφικόν οίστρο, πως η Τουρκία νίκησε χθες την Τσεχία, πράγμα που με πολύ με σύγχισε, γιατί έχω και αδυναμία στους Τσέχους (έχω γνωρίσει κατι χαρντκοράδες ροκ Τσέχους παλαιωτέρας κοπής-γενιάς, εκεί στη Βιέννη, 55 χρονών τώρα γύρω όλοι τους, απίθανους κι απίστευτους κι αγαπημένους μου!), πως η Γερμανία νικάει την Αυστρία και πως οι Τούρκοι έβαλαν τα γκολ τους χθες, τσάκα-τσάκα, στα τελευταία λεπτά αλλά δεν είναι ικανοί για κάτι τέτοια οι Αυστριακοί (μπράβο, βρε μαμά!), μου τόνισε πως προήχθησαν Κροατία, Γερμανία, Πορτογαλία και Τουρκία και τέλος, πως αύριο θα σημάνει σημαντικό παιχνίδι μεταξύ Πορτογαλίας και Γερμανίας ή Πορτογαλίας και Ρωσίας ή Πορτογαλίας και Κροατίας...αχού...μπερδεύτηκα.
Επίσης μετά από πολύ καιρό ξαναβλέπει ξένες ταινίες και για πρώτη φορά αναφώνησε, όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι πχ, εγώ και ο αδερφός μου είμαστε δύο τέτοιοι φυσιολογικοί άνθρωποι, που έχουμε δει 12.030.404.544.545, 4543333 ξένες ταινίες στη ζωή μας, εεεεε...με ένα τέτοιο ύφος και τέτοιον αναστεναγμό στο ξεκίνημα ταινίας καλής με τον.... shit! έχει κολλήσει το μυαλό μου... που κάνει τον κακομοίρη υπάλληλο φωτογραφικού καταστήματος, σε ένα κάτι σαν Μall, που παθαίνει μία παράκρουση με τη σύζυγο και μητέρα οικογενείας της οποίας εμφανίζει τα φιλμς, "Αχ, όχι!!! Μα την έχω δει αυτήν την ταινία!" (μπράβο, μανουλίτσα!)
Οταν ο υιός και αδερφούλης (αυτόν που αγκαλίτσα με μένα μας φυλάει ο άγγελος, στις φώτος του μπλογκ μου) είχε σπάσει κακήν κακώς τον αγκώνα του, καλοκαίρι πρόπερσι, και είμασταν στο νοσοκομείο το στρατιωτικό, εκεί στη Κατεχάκη με Μεσογείων, μαζί με την Ιουλία και τη μάμμι, η οποία Ιουλία προσπαθούσε ακροβατικά να τη σκαπουλάρει από τις νοσοκόμες και να κοιμηθεί τη νύχτα παρείτσα με τον αδερφούλη για συμπαράσταση! η μάμμι, γύρω στις 7 παρά, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια και εξηφανίσθη από το θάλαμο, και ρωτώντας από δω και από κει, σιγά μη δεν έβρισκεν άκρη, βρήκε κάτι αδερφούλες άλλου φανταρακιδίου που νοσηλευόταν και παρείτσα παρακολούθησαν στην ησυχία τους το επεισόδιο της ημέρας. Μετά επανεμφανίσθη ικανοποιημένη και ήσυχη.
Ηταν τότε που η Ιουλία συμπαραστάθηκε έτσι, και ο αδερφούλης το εκτίμησε τούτο τόσο, που στη συνέχεια του ιδίου καλοκαιριού, τα δυό τους συνέλαβαν την Καιτούλα εις σπιτακίδιον πάνω στο κύμα και με αυλή με μουριές, εκεί στο Κατάκωλον Πελοποννήσου, εξ ου και "Η Καιτούλα,το παιδί του Ερωτος και του Κατακώλου!!!" χιχι.
Και η μανουλίτσα, η μία και φοβερή, κόκκινη σακουλίτσα μου είχε αφήσει στη πολυθρόνα που θα ερχόμουν να καθήσω, όταν θα την επισκεπτόμουν, για να μου πει να την ανοίξω, και να μου δείξει ένα τρισχαριτωμένο μαγιουδάκι-μπικίνι με πράσινο φραμπαλά και κουμπάκια σαν φραουλίτσες σε πράσινα φυλλαράκια, που είχε αγοράσει για την Καιτούλα, τη Καιτούλα των 13 μηνών, για το πρώτο της πλάτσα-πλούτσα στη θάλασσα που μόνο εκστατική αναμένεται να την αφήσει όπως εκστατική την αφήνουν ήδη και τα παιδάκια που τα βλέπει να παίζουν μπάλα, στο σχολείο απέναντι, από το παράθυρο της κουζίνας της μαμάς, και φωνάζει "Απα! Απα!" τουτέστιν "Μπάλα! Μπάλα!" και "Πεγιάκια! Πεγιάκια!" τουτέστιν "Παιδάκια! Παιδάκια!"
Ευλογημένες ώρες.
BALABALA BAMBALUNA.
9 σχόλια:
Όχι και Έρωτα... Εγώ μόνο τη Βέρα στο δεξί αγάπησα!
Διάβασα το ιδιογράφως σου και σου άφησα σχόλιο. Μήπως θέλεις πίνακες της Elvira Amrhein;
Xμμ , η γλυκια μανουλα .Ευτυχως φροντιζει για ολα ,και ειδικα με την TV ,γιατι θα ειχαμε μαυρα μεσανυχτα...
ΜΑΝΟΥΛΟΜΑΝΟΥΛΟ ΤΟ ΜΑΝΟΥΛΙΔΙΟΝ!
ΝΑ ΤΗ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!
AGAIN AND AGAIN! (MERCI ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΜΑ)
ΚΑΛΑ ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΩΛΟΥ!
ΚΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!
ΑΓΑΠΗΤΕ, ΑΓΑΠΗΤΕ ANTOINE!!! ΞΕΚΙΝΩ ΑΝΑΠΟΔΑ! ΝΑΙ, ΒΕΒΑΙΩΣ ΘΕΛΩ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΗΣ AMRHEIN!!!!
ΠΑΝΤΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣΑΙ!! ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΒΡΕ??? ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ? ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ!!!!
ΤΩΡΑ, ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΕΣ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑΤΑΚΙ!
ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ ΟΜΩΣ, ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΠΙΣΚΕΨΗ. ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΣΕ ΕΧΩ ΔΕΙ!!
ΦΙΛΑΚΙΔΙΑ ΣΤΑΘΕΡΑ, ΑΠΟ ΜΕ!!!
Β.Β.
ΑΧ, HABILIS! ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΙΤΣΕΣ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ. ΜΕΓΙΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!
ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ? ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΕΡΘΩ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΗΜΕΡΙΑ, ΛΙΓΟ! ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΩ, Ε!
Β.Β.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΩΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΟΥ ΣΕΛΙΔΑ! ΕΡΩΤΗΜΑ, ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ?
ΑΓΑΠΗΤΗ ATHENA, ΚΑΛΩΣ ΜΟΥ ΗΡΘΕΣ!!! ΔΕΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΕ ΜΑΘΩ ΛΟΙΠΟΝ!
ΝΑΙ, ΤΟ ΜΑΝΟΥΛΙΔΙΟΝ ΗΤΑΝ ΦΙΝΟ! ΠΙΣΤΕΥΩ, ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ "ΧΡΥΣΕΣ" ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η' ΛΙΓΩΤΕΡΟ.
ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΙΚΡΟ-ΚΟΣΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΕΣ!
ΝΑΙ, ΤΗ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΤΣΙΚΑΚΙ ΜΑΣ!!!
ΚΑΙ, ΝΑΙ, ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΝ ARCHIVE ΕΙΝΑΙ ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ,
Β.Β.
ΕΠ, ΑΤΗΕΝΑ, Η ΘΕΟΥΛΙΝΙ ΕΙΣΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ, ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΜΠΕΔΩΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΗ, ΚΑΛΩΣ ΜΟΥ ΤΗΝ!!!!!
ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ!!!!
ΝΑΙ, ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Μ;Η ΤΟΥ 68, ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!
ΕΡΧΟΜΑΙ, ΕΓΩ ΑΠΟ ΚΕΙ!
Β.Β.
Η φωτογραφια ειναι απο το [http://www.photoblogs.org/hall-of-fame/].Αν δεν εχεις μπει χανεις...Στο SYNC δεν ειμαι μελος ,δεν ξερω καν τι ειναι...
Γεια σου Μπαμπαλουνίτσα μου!!! Να τη χαίρεσαι τη μανούλα σου και να σε χαιρεται... Πολύ τρυφερή σκέψη έκανες με αυτό το ποστ -αφιερωμα στη μαμά! Αχ βρε κοριτσάκι! Τρυφερή ψυχούλα! Μάκια μάκια μάκια!!!
Δημοσίευση σχολίου