BUT WHAT CAN I DO? THAT WAS THE WAY I WAS. TAKE IT OR LEAVE IT. PEACE IN UNIVERSE! page 8.

JOHN & YOKO










24 αυγουστου 2007, ξημερωμα παρασκευης, ξημερωμα οπως παντα.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΚΡΗΤΗ. ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ, Η ΒΑLABALA BAMBALUNA EΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΛΛΑΝΔΕΖΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ-ΜΟΥΡΛΟΚΟΜΕΙΟ "ΓΑΛΗΝΗ". Ο HER MANFRIEND, Ο ΠΡΙΓΚΗΨ, ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ CAMPING. H BALABALA ΣΕ ΔΩΜΑΤΙΟ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΕΛ. ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ BALABALA BAMBALUNA, ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ & ΜΙΧΑΕΛ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ. Ο ΜΙΧΑΕΛ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΗ ΒΑΜΒALUNA THN ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ. Ο ΠΡΙΓΚΗΨ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ.
Η BALABALA BAMBALUNA, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΗ, ΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ:

"3 σεπτεμβριου 2003, τετάρτη.

σαν τις καμηλες στην ερημο, σαν τους μαγους με τα δωρα, οι καλαγαθοι πανχοντροι ψηλοι γερμανοι, φιλοι του πριγκηπος, σαν καραβανια περασαν, σε εναν βαθυ γαλαζιο-μαβι ουρανο πριν το ηλιοβασιλεμα, στο παραλιακο δρομο μπροστα απο τη "γαληνη" εκει, την ωρα που μοιραζω κερακια στα τραπεζια, με βλεπουν αλλα δεν μου χαμογελουν και δεν μου γνεφουν, αυστηροι για τα οσα κανω στον πριγκηπα, μητε ενα αμυδρο χαμογελο σε με? μητε.

και απο την αλλη, να γελανε, οι ελληνες, τα "κωλοπαιδα του λυκειου", τα πανεξυπνα και πονηρα που ολα τα κοβει το ματι τους και ολα τα τσακιζουν με τη γλωσσα! ποσο σκληρα ειναι τα παιδια που κοροϊδευουν ξετσιπωτα, ξεδιαντροπα και ανελεητα το αγορακι που απο καπου χανει ενεργεια, και κεινα το μυριζουν και μυριζουν και τους αρεσει και τωρα θα το δαγκωσουν.

ολοι μας σε πληρη απαρτια στη γαληνη. εργαζομαι και γω και εξτρα ο μιχαελ. εχει τρομερη δουλεια. βοηθαει και ο πριγκηπας. ενας μιχαελ τοσο... να πλενει τα πιατα και ενας πριγκηπας να καθαριζει τα τραπεζια για παρτη μου, στην αγνοια του, και μετα στην εγνοια του το χαμογελο να σβηνει, και μια κινηση μυστικη και απαλη του μιχαελ προς εμε, στη κουζινα, να τον κανει να βροντοφωνα. "τον πουστη, τον arshlicker θα τον σκοτωσω, και εκεινον και εσενα εαν μαθω οτι σε αγγιζει περισσοτερο! μη νομιζεις οτι δεν βλεπω, ολο πισω σου ειναι, ολο διπλα σου ειναι, ολο μαζι εισαστε! if i learn you exchange me with this motherfucker i will never touch you again!"

στον εναν, τον μιχαελ, του λεω οτι θα τον "καθαρισει", τουτεστιν θα πλακωθουνε στο ξυλο. στον αλλο, τον πριγκηπα, οτι εχω ψειρες στα μαλλακια μου απο τη λιζα και την αννα, τα δυο χιπικα κοριτσακια της absolute hardcore hippi-something ελβετιδος janette! χιχι, ετσι θα εβρισκα την ησυχια μου! και απο τους δυο!
"σας εχει στρωσει και τους δυο!!!" γελωντας αναφωνουν σαν τον χορο τη αρχαιας τραγωδιας οι ελληνες, οι φιλοι οι παμπονηροι συνοδεια αφθονης μπυρας, ουζου, ρακι, ρακομελου και ουισκυ, και 'γαρων στα γρηγορα, στην αμμουδια της παραλιας, μπροστα απο τη γαληνη.

ο σκυλος της "γαληνης" ο μαλλιαρος ο σκοτ, εξω απο την πορτα μου τον βρηκα σαν ξυπνησα το επομενο μεσημερακι, μακρια αρκετα απο το εστιατοριο, δωρακι μικρο ενεργειακο το εκλαμβανω! τρυφερος, μπαινει στο λεωφορειο παει χωρα και μετα γυριζει πισω? ειναι αληθεια? ναι, ναι λενε οι παλιοι.

με τον μιχαελ στη παλια χωρα. βραδακι αργα, στα κοκκινα ντυμενη, μια κουκλα, μιαν ησυχια βρε αδερφε, μια νηνεμια, μιαν ησυχια, σαν γατα γουργουριζω ακουνητη διπλα του μεσα στο "χωρα" καφε, ενω τα δακρυα μου τρεχουν απο τους φακους μου που εχουν γαμηθει απο τα χυσια του μιχαελ. αφου ετσι ειχαν τα πραγματα? τι να σου πω? ψεμματα? και γιατι να μην το πω?
και να 'σου ο γιαννης με ενα αδειο ποτηρι να ζηταει ρακι. γελια και δωσ'του γελια, και να'σου αξαφνα ο τομας. και να? σου αξαφνα ο... και να'σου να γελαμε και να'σου και ο κλαους, και πολυ hidden ειμασταν εκει! διαπιστωνουμε με τον μιχαελ και εχουμε πεσει κατω απ τα γελια, και να'σου ολος ο μπερντες εκει και να γελαμε, γιατι ειναι καλοκαρι ρε γαμωτο και ειμαστε χαρουμενοι, χαρουμενοι, ωπα! "it would be an honour for me if you would be a bit jealous with me" λεει ο μιχαελ "οh, i love you" απαντω τρυφερα, αυτο του αρεσε.

οταν μου κουναει ετσι το βυζι, με τρελαινει τελειως, αλλα αυτη η υστερικη του αντιδραση, σαν ο πριγκηπας με επισκεφθηκε προτινος στο δωματιο μου, οχι υγιης, οχι σοβαρη, αρα?... σκατα!

γιωτα, "give him one more chance, that's what i would do!" ολοι εμεις, εδω που μας βλεπεις καθισμενους τουτο το απογευμα εδω στου θοδωρη τη ταβερνα, την εχουμε ο καθεις μας την πολυ σεβαστη του contribution στην υπερβολη, ε, αυτος, ο μιχαελ δηλ. ειναι πολυ υπερβολικος και για τη δικη μας την υπερβολη!
συζητηση για το τι φανερωνει για τον χαρακτηρα ενος ανθρωπου ο τροπος με τον οποιον αντιδρα σε ενα προβλημα, οχι 3 μερες ομως και 13 μερες! πινει? κλαιει? βριζει? μενει σιωπηλος? αμιλητος? μιλαει σκληρα? προσβαλλει? στεκει ορθος και υπερηφανος? αδιαφορει? αποπειραται να αυτοκτονησει? παραμενει κυριος και ευγενης? ποσο θυμωνει? και ποσο ασχημαινει? και για ποσο? και μετα ζηταει συγγνωμη η' οχι? εδω φανερωνονται ολα, εδω τσεκαρονται ολα! οχι, οταν εισαι χαρουμενος και τσουγκριζεις κρασακι με αγαπημενους! αλλα στη δυσκολια!

χτυπω το κεφαλι μου, γελια, γιατι δεν παω εκει που καθονται σοβαροι ανθρωποι?
ο καθενας αντιδρα οπως του βγαινει, ανοιχτη ομως γλυκια αποψη, οχι τοσο αυστηρη οσο η δικια μου."

ΒΑLABALA BAMBALUNA